Başarısızlık şimdi yapamamak değil, hiç yapamayacağını sanmaktır. Bilincimizde biriken sorunları devleştiriyoruz; onları çözmeyi sınırlarımızın çok üzerinde buluyoruz. Dolayısıyla, düşünmeyi, çözüm aramayı işe yaramaz çabalar sanıyoruz.

Tolstoy’un dediği gibi, “Herkes insanlığı değiştirmeyi hayal eder de kimse kendini değiştirmeyi düşünmez.” Her defasında papağan gibi, “siyasetin kirliliği”ni konuşuyoruz. Bunun yerine mektupla veya telefonla siyasilere temiz siyaset için öneride bulunalım.

Ahlaksızlığın yaygınlaşmasından şikâyet edip duruyoruz. Doğrusu dilimizdeki gıybetle mücadele etmektir. Televizyon seyretmekten, çocuklarımızı eğitmeye vakit bulamıyor muyuz? Doğrusunu yapabiliriz!

Bazılarında dertler bir saplantıya dönüşüyor. Bedenlerinin bir defa yaşadığı problemi hafızalarından çağırıp defalarca kalplerine yaşatıyorlar. Soruna çözüm aramak yerine, sorunun acısını, beyinlerinde takılmış plak gibi tekrarlamayı benimsiyorlar. Öyle değil mi?

Şurası önemli: Beynimizi kuşatan sorunlar stres üretir. Fazla stres, beynin düşünce akışını, öğrenmeyi ve hatırlamayı sağlayan mesaj iletici kimyasal maddeleri azaltır. Düşünebilme yeteneği hızla yok olur; düşünemeyen beynin büyük düşünmesi de imkânsızlaşır. Bu yüzden, sorunlara saplanmayan rahat insan daha kolay başarır.

Elbette zorluklarla dolu hayat, sorunlar üretir ve elbette zulümler temiz kalpleri üzer. Dikkatinizi çekerim: Ümide sarılarak üzülmek meşru; karamsarlığa kapılarak üzülmek gayrimeşrudur.

Dr. Muhammed Bozdağ

 Mit Zitat antworten