Dinle adasim, sana bir cingene nin askini anlatayim...

Çingeneler, yaz gelince kafile halinde köy köy dolaşır, konaklayabilecekleri, çadırlarını kurabilecekleri bir yer ararlar. İşte, Atmaca'nın kafilesi de böyle bir yer ararken uzaklarda bir değirmen görürler. Etrafındaki köylülere bakılırsa işlek bir değirmendir. Değirmene yaklaşır ve çengilerini çalmaya başlarlar. Bunu duyan köylüler kapıya toplanmaya başlar. En son da değirmenci görünür. Çingenelere biraz erzak verip ve güler yüz göstererek onları kabul ettiklerini gösterirler. Çingeneler de derhal çadırlarını kurmaya başlarlar.

Çingeneler, etrafta oldukça ilgi görmektedirler. Ağaç yapraklarından yaptıkları sepetleri kolayca satmakta, çengiciler de ta karşı köylerden düğünlere çağrılmaktadır. Bu çingeneler arasında Atmaca adında bir de civan gibi bir delikanlı vardır ki, sormayın gitsin. Yakışıklı yüzü ve heybetli vücuduyla tüm kızların ilgisini çekmesine rağmen, ne çingene kızları, ne de gezip dolaştıkları yerlerdeki kızlar Atmaca'nın ilgisini çekememektedir. Lakin Atmaca, bir sevdiği olduğundan mıdır, yoksa bir türlü kimseyi sevemediğinden midir bilinmez, klarnetini öyle bir üfler ki, dinleyenler titremelerine ve gözyaşlarına engel olamamaktadır. Her akşam Değirmen'in önünde bir ağaca yaslanıp klarnetini öttüren Atmaca, çingenelerle beraber değirmenci ile kızını da mest etmektedir. O çalarken değirmenci ile sakat kızı bir sedirde oturup, sessizce onu dinlerler.

Değirmencinin kızı, yıllar önce sağ kolunu değirmenin çarklarından birine kaptırmıştır. Bu nedenle çocukluğu dahil senelerce yaşıtlarının gülüp eğlenmelerini uzaktan hasretle izlemiştir. Ve şimdi ise, yavaş yavaş Atmaca ile birbirlerine aşık olmaktadırlar.

Atmaca, bir gün değirmencinin kızı ile konuşmaya karar verir, seni seviyorum der. Fakat aldığı yanıt: " Benim bir kolum yok, hep acaba benim yerime başka biriyle evlensen daha mı mutlu olurdun diye düşüneceğim. Evet, ben de seni seviyorum fakat kollarını açıp bana doladığında hissedeceğim şeyleri hayal edebiliyor musun?" olur. Atmaca yıkılmıştır. Kötüsü, kız haklıdır da. Günden güne sararır, solar. Çengilere katılmaz, klarnetini eline almaz olur.

En sonunda bir akşam, Atmaca klarnet çalacağını söyler ve herkesin çağrılmasını ister. Havanın kötü olduğu, yağmur yağacağı yanıtını alınca ise değirmenin içinde çalacağını söyler.

Kısa bir sürede herkes toplanır, Atmaca da klarnetine üflemeye başlar. Fakat bu kez farklıdır, değirmenin içindeki yoğun gürültüye rağmen klarnetten başka hiçbir şey duyulmamakta, dinleyenlerde ağlayacak hal bırakmamaktadır. Atmaca giderek artan bir hırsla, değirmencinin kızının gözlerinin içine baka baka çalmaya devam eder. Sonunda, klarnetini bir köşeye fırlatarak darmadağın eder ve diğer tarafta hızla dönerek çalışmaya devam eden değirmen çarklarına doğru koşmaya başlar. Çingeneler ne olacağını anlamıştır fakat, onlar bağırıp yetişmeye çalışana kadar olanlar olmuştur işte. Atmaca'nın sağ kolunun yerindeki koca boşluktan oluk oluk kan akmaktadır.

İşte adaşım, bizler sevdiğimiz adama ya da kadına ne verebiliriz ki? Bir aşık çingene, sevdiği kadına kolunu verebiliyor, biz rastladığımız her karşı cinse kalbimizi vermişiz çok mu?

Değirmen Sabahattin Ali

Ezberledim yokluğunu sensiz gecelerde
Alıştım diyemem canım sensiz yarım kaldım
Unutursun diye beni gittiğin yerde
Ben o gün bugündür uyuyamadım

Günler sensiz delip geçiyor
Farkında mısın yâr, ömür de bitiyor
Çok aşkı gezdim, BEN IMKANSIZI SECTIM
Gel gör ki SENDEN vazgeçemedim

Alnının yazısı, ömrünün yarısı, başının belası olmaya geldim

"Cennet" bildim seninle kavuştuğumuzu
Yaşlanmaktır dediler dünyanın tadı, yaşlanıyorum seninle "Aşk" gerçek adı
coktan sen yârim olmazsa olmazimsin sen iki "meleğimin kanatlarısın"
Hem kâbus nedenim hem rüyalarımsın,
geçmiş yollar gelecek yıllarımın
Derya deniz misali yüreğinde, isterim bir damlanın izi kalmasın

Gemiler batsa bile bize dokunmasın,
taşlar atılsa bile aşkım dalgalansın
Sevgini çiçekler gibi büyüt dediler,
bazen bilmeden kurutsa da gülünü
Sen unut kendini sen avut dediler,
araya hayat girmeden alır gönlünü Çoktan
Sen bende açan güllerin toprağısın,
hem bitiş nedenim hem başlangıcımsın
Geçmiş yazlar gelecek baharımın anlamısın

Gönlüme girerken sana "Hosgeldin" etmistim

giderken sana "Hoscakal" diyemedim

ASK sana bezer diyordum, benzemiyormus baskentlim


https://www.youtube.com/watch?v=GBLGBVkFBLE

Gittdigin o yerde söyle HUZURLUMUSUN?

Geride biraktiginin söyle farkindamisin?

Atin beni denizlere, vermesinler ellere

Zaten hasret kalmistim o deniz gözlerine ...


Gidipte dönmemeye söyle yeminlimisin?

Döndügünde görememeye söyle dayanabilirmisin?

Ey göklerin yildizi benim farkimdamisin?

BENDEN AYRI YASAMAYA DAYANABILIRMISIN???

Sen yarim idun, sevduğum idun
söz vermiştuk ölümüne sen benum idun

alnumuza yazildi yar bu kara yazi
söz vermiştuk tutamaduk biz sözumüzi

dilerim ki beni hiç unutmayasun
ölene kadar hep benim yarim olasun



https://www.youtube.com/watch?v=NCfv20DLd9E

ates, suya düstü ...

ama ne su buhar oldu, nede ates söndü ...

alevleri tüm sehiri sardi ...

Dünyada ki herkez icin herhangi birisin ...

ama herhangi biri icin DÜNYALARA degersin ...

ne yazik yüregimde mahkumsun. Cezan: Ömür boyu sevilmek, hemde sevildigini hic bir zaman bilmiyerek ...

Benim ömrümün yoksullugu sensin

icimde hasret

yolumda kedersin.

Ben senden hep mahrum bu dünya telaslarinda

bir ömrü soldurdum sevdanin zindanlarinda ...

Herkes " ILK " olmak ister,
- Ilk ASK
- Ilk ÖPÜCÜK ...
= Oysa ilk gecicidir.
Sahip oldugunuz hangi ilk hala sizin?


Ama kimsenin istemedigi " SON " farklidir
cünkü ondan ötesi yoktur
" Heyecandan avuclarinizin terleyerek tutugu " ILK elle " degil
Güvenerek simsiki tuttugunuz " SON elle " sonsuzluga gidersin