| | Mitglied werden | | | Hilfe | | | Login | ||||||||
Sie sind hier: Startseite > Vaybee! Forum |
Hilfe | Kalender | Heutige Beiträge | Suchen |
|
Themen-Optionen | Thema durchsuchen |
|
||||
Bakalim, Hz. Muhammed nediyor...?
cehennem hakkinda?!?!? 1400 sene evvel önce!!!
"Rasulullah Sall´llahu Aleyhi ve Sellem söyle buyurdu: Kiyamet günü GÜNES halka yaklastirilda nihayet insanalara yakinligi bir mil kadar olur! Günes onlari adeta eritecek ve amellerinin miktarina göre ter icinde kalacaklardir...Onlardan kimi topuklarina kadar, kimi dizkapaklarina kadar, kimi beline kadar, kimide gemlerine kadar tere batacaktir!" Ibn-i Mes´ud Radiyallahu Anh : "Insanlar hasrolunduklarinda, kirk yil gözleri semaya dikili olarak beklerler... Kendilerine kimse tek bir kelime söylemez.. Bu esnada, GÜNES baslarinin ucunda, kendilerini yakar! Iyi kötü herkes ter bogazlarina cikasiya bu halde beklerler..." Hz. Muhammed:"Dünyaniz (!), icindekilerle beraber Cehenneme atildigi zaman, bir su damlasi gibi buharlasip yokolacaktir!" Allah, allah... bunlarida inkar edeceksin?? "Sizden hicbiriniz istisna edilmeksizin cehenneme ugrayacaktir... Bu rabbin katinda kesinlesmis hükümdür! /Meryem 71) Allaha sükürler olsun ki, Hz. Muhammedin yansittiklarini ve emanet olarak vasiyet ettiklerini anlayanlar var ve dahada cogalacaklar!!!! Insanoglu Islamiyetin "ADETLER" TÖRELER GELENEKLER .....ve en önemlisi..... "ONDAN BUNDAN DUYMALARLA YASANMADIGINI" bir gün anlayacaklar....Hak her zaman kazanmistir ve yinede kazanacaktir..! Günün aydinlik ve selam ile gecsin! |
|
||||
Eski Alimler ne demis??!!
"Evladim, ne yaparsan kendin icin yaparsin..."
Bahsedilen Ibadetler senin binevi gecisini kolaylastiracak calismalardir... Peki sen ne icin yapiyorsun tüm bu ibadetleri?? Onu bi aciklarsan sohbete öyle devam edelim?! Ne dersin? Sen ADEM kelimesi nedir biliyormusun??? Hani Hz. Adem´e verilen isimin anlami?!? Ademin kelime anlami gerceklesmesi mümkün olmayan sey ve YOKLUK anlamina gelir..:! Yaptigin ibadetle kendi yoklugunu hissedebilirsen, senin ibadet ibadet olur! Ömrünüzde hangi biriniz, Namaz diye adlandirdiginiz ve kilma kelimesine düsürdügünüz YÜCE SALATI gerceklestirdi??? Tesekkürler! Sinirlenmeye baslsdiM! |
|
||||
YAHU...
...Seytan vasfi ni acikladigi bömlümleride yazsana! Niye kafana göre takiliyorsun???!?!
Ilk önce icindeki Seytani taslasan nasil olur??? Allah´tan baska hicbirsey yoksa, ademlik sistemi yürüyorsa digerleri nerede?? Buyur güzel kardesim sen acikla!!!! |
|
||||
PÜF NOKTASI
PÜF NOKTASI
Püf noktası nedir; ismi “ALLAH” olanı, “İslâm” dini tanımlamasıyla anlatılan evrensel sistemi ve de “ben kimim, neyim” sorularının cevaplarını anlamanın?.. Niçin bu konularda sapmalar meydana geliyor? Niçin bir yerlerde takılıp, konunun tam resmini göremiyoruz? Niçin Kur’ân-ı Kerîm’i hakkıyla değerlendirip, olayı bütün açıklığıyla seyredemiyoruz? Elbette bunlar düşünebilen beyinlerin sorunu!.. Düşünmeden, yalnızca söylenenleri taklit ederek yaşayanlar için böyle bir sorun yok!. Hazreti Muhammed aleyhisselâmın bildirdiklerinin hakkıyla anlaşılması, Kur’ân-ı Kerîm’de belirtilenlerin değerlendirilebilmesi için öncelikle şu iki gerçeği çok iyi fark etmek zorundayız: 1. Anlatılan sistemin evrensel boyutu, 2. Anlatılan sistemdeki kişinin yaşam boyutu. Bu konuları derin düşünme, hissetme ve yaşama uğraşı olan Tasavvuf çalışmalarında, iki seyirden söz edilir: 1. Seyri Âfâkî (evrensel gerçekleri fark etmek), 2. Seyri Enfüsî (kişisel gerçekleri fark etmek). Bu iki “seyir”den birincisi, ismi “ALLAH” olanın, ilminde yarattığı evrensel sistem ve düzenin tanınması sürecidir; ki buna “seyri âfâki” denir. İkincisi ise, kişinin kendi hakikatini (nefsini) tanıması çalışmalarıdır. Kur’ân-ı Kerîm, pek çok âyetinde, hem "seyri âfâkî", hem de "seyri enfüsî" yönünden fark edilmesi gerekli gerçekleri açıklar, vurgular!. Şayet kişi, o âyetleri yalnızca bir yönü ile değerlendirirse, konunun diğer yanından mahrum kalarak, o yönde bir düşünsel sapma içine girer!. Neden bu böyle olur? Çünkü bir yanlış algılama sonucu olarak, Kur’ân, Evrensel Sistem (sünnetullah) ve bunu yaratanı açıklayan kitap olmak yerine, “yukarıdaki bir tanrının buyruk kitabı” kabul edilmiştir!. Oysa, tüm gelmiş geçmiş hakikat ehli bunun böyle olmadığını anlatmaya ve yaşatmaya çalışmışlardır. İsmi “ALLAH” olanın ne olduğunu “Hazreti Muhammed’in Açıkladığı ALLAH” isimli kitabımızda, bu güne kadar üzerinde durulmadık bir şekilde irdelemeye çalıştık. Eğer o kitabı iyi anlayıp, o açıklamaları iyi değerlendirebildiysek, HOLOGRAFİK EVREN gerçekliğinden yola çıkarak, insanda, ismi “ALLAH” olanın varlığının ne şekilde açığa çıkmakta olduğunu fark edebiliriz. Hazreti Muhammed Mustafa’nın bahsedip bize fark ettirmeye çalıştığı gerçeklik, tanrı ve tanrılık kavramının olmayışı gerçeği yanı sıra; ismi “ALLAH” olanın ne olduğudur!. Kur’ân-ı Kerîm bunu açıklar ve anlatır!. O yüzden biz de, sürekli olarak “ismi ALLAH” diyerek, yalnızca isminin “ALLAH” olduğunu; ismin, resim yapılmaktan kaçınılmasını; bu isimle neye işaret edildiğinin iyi anlaşılması gerektiğini yazıp duruyoruz. Yazdıklarımızı “OKU”makta yetersiz olanların tüm eleştirilerine rağmen! Evet... Evrenin zâtı, Kayyum olanın Zâtı ile kâimdir!. Ama evren, tanrı değildir! İnsanın zâtı, Kayyum olanın Zâtı ile kâimdir! Ama insan, tanrı değildir! Evren, ismi “ALLAH” olanın, bildirilen kadarıyla isim ve sıfatlarının özellikleriyle varolmuştur ve sonsuza dek bu böyledir! İnsan, ismi “ALLAH” olanın, bildirilen kadarıyla isim ve sıfatlarının özellikleriyle varolmuştur ve sonsuza dek bu böyledir! Evren “Hay”dır (diridir-canlıdır); çünkü Allah “HAYY”dır! İnsan “Hay”dır (diridir-canlıdır); çünkü Allah “HAYY”dır! Evren şuurludur; çünkü Allah Âlim’dir! İnsan şuurludur; çünkü Allah Âlim’dir! İlim sıfatının açığa çıkışı şuur adını alır! Evren ismi ve resmi ardında, “Ulûhiyet”inin gereği olarak “Vahidiyeti” ile aşikâr olup, “Rahmaniyeti” ile her an yeni bir yaratışını ve oluşumu sürdüren, dilediğini var kılan “Rabb-ül âlemiyn” vardır! İnsan ismi ve resmi ardında, “Ulûhiyet”inin gereği olarak “Vahidiyeti” ile aşikâr olup, “Rahmaniyeti” ile her an yeni bir yaratışını ve oluşumu sürdüren, dilediğini var kılan “Rabb-ül âlemiyn” vardır! İşte bu şekilde evrende açığa çıkan her mertebe, aynıyla ve mikrosu ile insanda da mevcuttur; ki bu yüzden insan, kendini tanıyabildiği ölçüde, evreni tanıyabilir... Uluhiyet hakikati, insanın zâtını yaratırken, kendine ayna kılmış; Vahidiyeti ile onu “Vahid” yapmış; Rahmaniyeti ile her an ondan yaratışta bulunmuş; Rububiyeti ile insanın tüm fiillerinin Hâlik’i olmuştur!. Evrende vardır, “Arş”, “Kürsî”, yedi kat semâ ve yedi kat yer! İnsanda vardır, “Arş”, “Kürsî”, yedi kat semâ ve yedi kat yer! Evren vardır, tüm melekler ile! İnsan vardır, tüm melekler ile! Ve “hakikat” sonrasında dördüncü basamakta “marifetullah” ihsan edilmiş olanlar, bu mecâzların, sistem içinde neye işâret ettiklerini çok iyi “OKUR”lar!.. Bilirler, Arş’tan murat nedir, Kürsî neye işaret eder; melekler sistemin hangi kuvveleridir! “Her ne ararsan kendinde ara” işareti bu yüzdendir!. Kendini tanırsan mikro âlem olarak, evreni de tanırsın makro âlem olarak!. Ve böylece bilirsin âlemlerin RABB’ı kimdir, nedir!. Seyri enfüsi, insanda “nefsini bilme” diye anlatılan olaydır; ki bunu “NEFS NEDİR” isimli sohbetimizde anlatmıştık. (Ana sayfadaki ilgili linki tıklayarak dinleyebilirsiniz.) İşte bu gerçekliği öğrenmeye başlayan seyri enfüsî düşünce yolcuları, bir anlayış durağında, “kendini HAK olarak görmeye” başlar. Bunun ötesinde de “ben Hakkım, dilediğimi yaparım her şey bana mubah” noktasına saplanır. Buna “Mülhime nefs bilinci” (hakikatine dair ilham alan bilinç) veya Mülhime Girdabı denir; ki bu konunun detayı “Mülhime Bilinç” sohbetimizde mevcuttur. Bunu aşamayıp, “Mutmainne bilince” ulaşamazsa, bir süre sonra Emmare bilinci ağır basarak, Mülhime bilgisi ile de firavunlaşarak, herkesi ve her şeyi yanlış, kendini mükemmel görüp, o hâl üzere bu dünyadan ayrılır!. “Bu yolda nîce başlar kesilir; hiç soran olmaz!” ile buradaki kayıplara işaret edilir! Evet, insan, kendi hakikatini meydana getiren tüm bu gerçeklikler yanı sıra, elleriyle yaptıklarından da sorumludur!. Yani, her an, daha önce yaptıklarının sonuçlarını kaçınılmaz bir şekilde yaşamak durumundadır!. Vurgulayalım ki, kendinden ne düşünce veya fiîl açığa çıkmışsa, onun sonuçlarını da yaşamak mecburiyetindedir!. Bir diğer deyişle, bugününüz dününüzün sonucudur! Bu anlattıklarımız eğer anlaşıldı ise şimdi gelelim konunun püf noktasına... Hazreti Ebû Bekr’in en mükemmel şekilde vurguladığı üzere, “ALLAHI İDRAK, İDRAK EDİLEMEYECEĞİNİ İDRAKTIR” gerçeğini hiç gözden kaçırmamak kaydıyla, anlamaya çalışalım bu püf noktasını... Kur’ân-ı Kerim’de “Allah” ismine bağlı olarak anlatılan olayları, daima, hem evrensel boyut itibariyle, evrenin özünde hakikatinde bilinci içinde; hem de insan ismiyle işaret edilenin varlığında ve hakikatinde olarak düşünmek gerekir!. Daha önce de işaret ettiğim üzere, gerek “Âyet"el Kûrsî”, gerek “Kul Euzü”ler ve gerekse “huvallahulleziy...” diye başlayan tüm tanımlamalar, hem evren boyutlarıyla aşikâr olanı, hem de insan ismi altında açığa çıkanın, çıkış mertebelerindeki özelliklerini anlatmaktadır. Bu durumda ehli anlar sığınılan “Rab” nerededir, nedir; sığınılan “Melîk” nedir; sığınılası “İlâhin nâs” neresidir!. Bir diğer ifade şekliyle, Allah isimleri, hem evrensel boyutta, hem de insanın varlığındaki Rububiyet mertebesinde bulunan özelliklerdir. İşte bu yüzdendir ki, Kur’ân’ı anlamak için okumaya başladığımızda, Allah’a ait diye anlatılan tüm özelliklerin hakikatimizi meydana getirdiğini fark etmek, gelecekte karşılaşacağımız sonsuz olayların dahi bu özellikler kapsamında karşımıza çıkacağını bilmek zorundayız!. Özet... Kur’ân-ı Kerîm’i anlamak için dikkat etmemiz gereken öncelik, O’nun ötedeki bir tanrıdan gelen ferman olmadığını fark etmektir!. Bundan sonra yapılacak iş ise, o yüce Kitabın, “Allah” ismiyle, evrenin ve insanın hakikatindeki özelliklerden ve “sünnetullah”tan söz ettiğini idrak ederek, olgunluğa giden yolda yürümeye başlamaktır.. Kesinlikle bilinmesi ve göz ardı edilmemesi zorunlu gerçek de şudur ki, ismi “ALLAH” olan, evren içre evrenleri ve insanı, ilminde kendi isimlerinin işaret ettiği özelliklerle yaratmış olandır!. Ne insanın, ne de evrenin “tanrısallığından” asla söz edilemez! Zaten bugüne kadar hiçbir şuur sahibi de “ALLAH” olduğunu iddia etmemiştir!. Ahmed Hulûsi 30 Mayıs 2005 NC-USA |